پسوریازیس 

علت ایجاد پسوریازیس به طور کامل مشخص نشده است اما به نظر می‌رسد که با اختلال در گلبول‌های سفید سیستم ایمنی بدن مرتبط باشد. گلبول‌های سفید مرتبط با این بیماری، لنفوسیت‌های T و نوتروفیل‌ها هستند.
لنفوسیت‌های T به طور طبیعی در بدن حرکت می‌کنند تا از آن در برابر عوامل خارجی مثل ویروس‌ها و باکتری‌ها محافظت کنند، اما در صورت ابتلا به پسوریازیس، لنفوسیت‌های T به طور ناخواسته سلول‌های سالم پوست را هدف قرار می‌دهند؛ مثل وقتی که بدن قصد التیام یک زخم یا مبارزه با یک عفونت [پوستی] را دارد.

افزایش فعالیت لنفوسیت‌های T همچنین باعث افزایش تولید سلول‌های پوستی و گلبول‌های سفید دیگر به خصوص نوتروفیل‌ها می‌شود. مراحل ذکر شده، باعث قرمزی پوست شده و گاهی نیز منجر به ایجاد ضایعات چرکی می گردند. همچنین گشاد شدن عروق خونی در نواحی دارای ضایعات پسوریازیس، باعث ایجاد گرما و قرمزی در این مناطق می‌شوند.

این فرایند به طور مداوم ادامه پیدا می‌کند. به این صورت که سلول‌های پوستی جدید با سرعت بیش از حد طبیعی در عرض چند روز به لایه‌های بیرونی پوست حرکت می‌کنند. در حالت طبیعی حرکت سلول‌های پوستی جدید به سمت لایه‌های بیرونی چند هفته طول می‌کشد. سلول‌های پوستی جدید بر سطح پوست تجمع پیدا می‌کنند و تشکیل ضایعات برآمده و پوسته‌شده می‌دهند. این فرایند تا زمانی که سیکل سلولی قطع نشده و بیماری درمان نشود ادامه پیدا می‌کند.

این که به طور دقیق چه عاملی باعث اختلال در عملکرد لنفوسیت‌های T در افراد مبتلا به پسوریازیس می‌شود به طور کامل مشخص نیست. محققان بر این باورند که عامل ژنتیک و محیط هر دو در آن نقش ایفا می‌کنند.

پسوریازیس ممکن است به طور ناگهانی یا آرام‌آرام ایجاد شود.
علامت اصلی این بیماری، بروز ضایعاتی ملتهب، قرمز رنگ و پوسته‌پوسته (موسوم به پلاک) بر روی پوست است. پلاک‌ها در بیشتر موارد بر روی آرنج‌ها، زانوها و ناحیه میانی بدن دیده می‌شوند. اما ممکن است بر هر ناحیه‌ای از بدن مثل کف سر، کف دست‌ها و پاها و اندام تناسلی ظاهر شوند.

پوست ممکن است:
• خارش داشته باشد.
• خشک بوده و پوشیده از پوسته‌پوسته‌های نقره‌ای‌رنگ باشد.
• رنگ بین صورتی تا قرمز داشته باشد.
• برآمده و ضخیم باشد.

سایر علائم پسوریازیس ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• درد مقطعی یا دائمی در مفصل یا تاندون
• تغییرات در ناخن‌ها از جمله ضخیم شدن آنها، تغییر رنگ آنها به زرد متمایل به قهوه‌ای، فرورفتگی در ناخن و بلند شدن ناخن از پوست زیر خود
• درگیر شدن کف سر

هر فردی احتمال دارد به پسوریازیس مبتلا شود. اما عوامل زیر ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری شوند:

• سابقه خانوادگی: این عامل یکی از مهم‌ترین عوامل خطرساز است. در صورتی که یکی از والدین فردی به پسوریازیس مبتلا باشد، احتمال ابتلای او به این بیماری افزایش می‌یابد. در صورتی که پدر و مادر هردو به این بیماری مبتلا باشند، این احتمال افزایش بیشتری می‌یابد.
• عفونت‌های ویروسی و باکتریایی: در افرادی که مبتلا به اچ‌آی‌وی (HIV) هستند نسبت به افرادی که سیستم ایمنی آنها سالم است احتمال ابتلا به این بیماری بیشتر است. در کودکان و جوانانی که مبتلا به عفونت‌های راجعه به خصوص گلودرد چرکی هستند نیز این احتمال افزایش می‌یابد.

• استرس: استرس می‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی اثر بگذارد. به همین دلیل استرس بالا ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به پسوریازیس شود.

• چاقی: اضافه وزن به دلیل افزایش عوامل التهابی، باعث افزایش احتمال ابتلا به پسوریازیس می‌شود.

• مصرف سیگار: مصرف سیگار باعث افزایش احتمال ابتلا به پسوریازیس می‌شود و علاوه بر آن ممکن است باعث افزایش شدت این بیماری نیز بشود. مصرف سیگار همچنین ممکن است در مراحل ابتدایی بیماری نقش داشته باشد.